بررسی افسردگی اضطراب و کیفیت زندگی در بیماران با آمپوتاسیون اندام تحتانی در مقایسه با گروه کنترل در پی گیری ۶ ساله

سابقه و هدف: آمپوتاسیون یکی از قدیمی ترین روش های جراحی است. هدف مطالعه حاضر بررسی افسردگی اضطراب و کیفیت زندگی در بیماران با آمپوتاسیون اندام تحتانی در مقایسه با گروه کنترل در پی گیری 6 ساله می باشد. مواد و روش ها: این تحقیق یک مطالعه توصیفی می باشد. با مراجعه به بایگانی بیمارستان امام خمینی (ره) ساری، لیست تمام بیمارانی که از سال82 تا 88 تحت آمپوتاسیون اندام تحتانی قرار گرفته بودند، استخراج و ضمن تماس تلفنی، آنان را به مصاحبه دعوت کرده تا پرسشنامه (sf12,hads)را تکمیل نمایند. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss و توسط آزمون های توصیفی و تحلیلی t-test و chi-square مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: شیوع افسردگی و اضطراب در 41 بیمار آمپوته نسبت به 41 فرد کنترل انتخاب شده متفاوت معنی دار نداشت (0= p، 77/0= p). در گروه بیماران میانگین متوسط نمره hads افسردگی 8/498/9 و میانگین نمره اضطراب 6/48/9 بوده و در گروه کنترل این مقدار به ترتیب 22/449/9 و 58/434/10 بوده است. از نظر کیفیت زندگی در اجراء عملکرد فیزیکی، نقش فیزیکی و درد بدن بیماران آمپوته با گروه کنترل اختلاف معنی دار بود (05/0>p)، اما در سایر اجزاء شامل سلامت عمومی، نقش عاطفی، سر زندگی، سلامت ذهنی و فعالیت اجتماعی با یکدیگر مشابه و اختلاف معنی دار نبود (05/0p>). استنتاج: در مطالعه ما ارتباط معنی داری میان شیوع علائم افسردگی و اضطراب پس از آمپوتاسیون در میان بیماران در مقایسه با گروه کنترل وجود نداشته است. همان طوری که از نظر کیفیت زندگی در اجزاء روانی اجتماعی مشابه بودند و از نظر اجزا جسمانی متفاوت بودند، بنابراین توجه به توانبخشی فیزیکی و رفع نواقص جسمانی مانند استفاده از پروتز اهمیت زیادی دارد.